3 Ocak 2011

evimizin minik misafiri geldi:)



30/12/2010
saat 10:40
bebegimiz dunyaya geldi!
herkes cok mutlu...
en cokta annesi ve babasi:)
normal dogumun en guzel tarafi her ani yasamakti
babasida doguma katilinca mucizeyi birlikte yasadik, oyle ozel bir an ki...
rabbim herkese nasip etsin bu duygulari yasamayi...
sevdemiz saglicakla evimize geldi, simdi birbirimize alismaya calisiyoruz.
ilk 3 gecemiz uykusuz gecti ama giderek duzenimiz kurulcakmis
anneler oyle diyor:)
sancilar baslayinca heyecan sardi
nihayet o an geldi dedik:)
gece 2de hastaneye gittik, nst ve muaynemiz yanlis alarm olmadiginin ispatiydi.
odamiza yerlesip sancilarin takibine basladik. babanemiz ve babamiz destek oluyordu
gecenin bu saatinde baska kimseleri telaslandirmayalim dedik.
sanci aralarinda muhabbet edip gulduk, sancilarda fena degildi hani:)
sabah ezaniyla ananemizle dayimizda geldi, saat 8deki muaynede acilmanin 5cmde kaldigini ogrenince
moralim bozuldu
9da sevgili doktorum meltem hanimi gorunce rahatladim
yuzumde guller acmis hatta:)
oda mutlu oldu beni bu sekilde gorunce
gece 2den beri sanci cekip gulumsemek herkesin harci degilmis.
suni sanci karari verdik
iste son 1 saat suni sancininda etkisiyle dayanmasi coook zordu,
odada kimse duramiyodu
sadece askim yanimdaydi 1 dk arayla gelen ve inleten sancilarda
onun yakasina yapisiyodum.
dogumhaneye gectik arkama donup bakamadim
bir an once dogumu gerceklestirmek istiyodum artik.
gebelik kursunda ogrendigim gibi duzenli nefes almaya calistim
ikinmami istediklerinde yine kursta ogrendigim gibi nefesimi tam alip
butun gucumle ikindim
ama ebe begenmedi:) bu ikinmak degil dedi! o zaman ikinmak denen eylemle tanistim:)
beynim patlayacak gibi oluyodu butun gucumle ic organlarimi asagiya dogru itercesine ikindim
biseyler basarmaya basladimki doktoru cagirdilar:)
sancinin gelmesiyle ikinmami soyluyorlardi bende can havliyle ikiniyodum
sonra doktor babamizida dogumhaneye aldi
ben once istemedim ama beni ikna etti hemen meltem hanimcim
iyikide girdi doguma
oyle guzel bir andiki yasadigimiz
evliligimiz boyut atladi sanki
canim benim...
ebenin talimatlariyla karnima bastirip bebegin cikmasina yardim etti
bi sicaklik hissettim
kafami kaldirip baktigimda mor kucuk bi insan doktorun ellerindeydi
nefes nefeseydim
gobek adi ne olacak dedi doktor
ben bagirdim
AYSE! AYSE! AYSE! AYSE!
:)
bir taraftan dikislerim atilirken
bir taraftan aglayan bebegimi izledim
sonra getirip yanagima yasladilar
hemen sustu yavrum
gercek bir mucizeydi yasadigimiz
artik anne baba ve cocuktan olusan cekirdek bir aileyiz:)

8 yorum:

  1. tüylerim diken diken oldu okurken;
    gözlerim yaşlı yaşlı:)
    nasıl mutlu oldum...
    Allah hayırlısıyla büyütmeyi nasip etsin...
    herkese sizin gibi normal doğumu ve bebeğini sağlıkla kucağına almayı nasip etsin...
    kocaman bir maşallah diyorum...

    sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Allah analı babalı büyütsün hayırlı bir evlat olsun inşallah...maşallah minik meleğe,

    YanıtlaSil
  3. süper bir haber allah analı babalı büyütsün hayırlı, şanslı,sağlıklı bir evlat olsun canım

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel anlatmışsın, çok duygulandım. Dünyanın en güzel anı olmalı

    YanıtlaSil
  5. allah analı babalı büyütsün. adıyla yaşasın. ben anlattıklarınızın hiçbirini yaşamadım hiç sancısız sezeryana alındım sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. Gözünüz aydın.. Adı gibi güzel olsun ömrü inşaallah

    YanıtlaSil
  7. Hayırlı olsun. Allah analı babalı büyütsün. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  8. tesekkur ederiz guzel dilekleriniz icin,
    herkese sevgiler...

    YanıtlaSil