4 Aralık 2011

1 yıl sonra ilk defa:)


en son av mevsimine gitmiştim karnım burnumda:)
sonra sevdeyle sinemaya gitmek mümkün olmadığı için henüz
sinemaların önünden geçerken patlamış mısır kokusunu içime çekerek vizyondakilerin görsellerine bakabilmekle yetindim:)
mayıs ayında sevdeyi babanesine bırakıp sinemaya gitme girişimimiz sevdenin huzursuzluk yapmasından dolayı başarısızlıkla sonuçlanmıştı.
bugün ananesine bırakıp tekrar bir girişimde bulunduk
telefonum çalacak diye yüreğim ağzımdaydı ilk dakikalarda:)
ama izledik işteeee!!!
hemde keyifle...
filme gelince
ben çok beğendim!
ağladım mı?
evet göç sahnesinde ağladım.
ama fırlama toruna ve tabiki dedeye bayıldım!
diyaloglar eğlenceliydi şiveler çok sıcaktı
bence gidilip görülmesi gereken bir film
ve tavsiye ederim:)

3 yorum:

  1. başka şehirde olmanın zorluklarından bitaneside bu benim için:(
    çocukları ananeye yada babaneye bırakıp sinemaya
    gidememek:(
    Çağan Irmak imzalı bütün filmleri izledim hemde keyifle
    inşallah bir yolunu bulup bunada gidebiliriz:)

    YanıtlaSil
  2. bende 6 aylık hamileyken gitmiştim.. bir daha kısmet olmadı.. ama bu filme gidicem.. komşuyla anlaştık.. sırayla çocukları bırakıp gidicez :))

    YanıtlaSil
  3. sevgili pembe blogumun sahibesi
    biz ananeyede babaneyede yakınız çok şükür
    bu durumun bir lüks oldugunu anne olunca anlayabildim, umarım en kısa zamanda bu filminide görürsün çağan beyin:)
    sevgicim benim maalesef değil çocugumu bitkimi bile bırakabileceğim bir komşum yok:( bu konudan muzdaripim taşındığımdan beri

    YanıtlaSil