evimizin minik misafiri geldi:)

30/12/2010

saat 10:40

bebegimiz dunyaya geldi!

herkes cok mutlu...

en cokta annesi ve babasi:)

normal dogumun en guzel tarafi her ani yasamakti

babasida doguma katilinca mucizeyi birlikte yasadik, oyle ozel bir an ki...

rabbim herkese nasip etsin bu duygulari yasamayi...

sevdemiz saglicakla evimize geldi, simdi birbirimize alismaya calisiyoruz.

ilk 3 gecemiz uykusuz gecti ama giderek duzenimiz kurulcakmis

anneler oyle diyor:)

sancilar baslayinca heyecan sardi

nihayet o an geldi dedik:)

gece 2de hastaneye gittik, nst ve muaynemiz yanlis alarm olmadiginin ispatiydi.

odamiza yerlesip sancilarin takibine basladik. babanemiz ve babamiz destek oluyordu

gecenin bu saatinde baska kimseleri telaslandirmayalim dedik.

sanci aralarinda muhabbet edip gulduk, sancilarda fena degildi hani:)

sabah ezaniyla ananemizle dayimizda geldi, saat 8deki muaynede acilmanin 5cmde kaldigini ogrenince

moralim bozuldu

9da sevgili doktorum meltem hanimi gorunce rahatladim

yuzumde guller acmis hatta:)

oda mutlu oldu beni bu sekilde gorunce

gece 2den beri sanci cekip gulumsemek herkesin harci degilmis.

suni sanci karari verdik

iste son 1 saat suni sancininda etkisiyle dayanmasi coook zordu,

odada kimse duramiyodu

sadece askim yanimdaydi 1 dk arayla gelen ve inleten sancilarda

onun yakasina yapisiyodum.

dogumhaneye gectik arkama donup bakamadim

bir an once dogumu gerceklestirmek istiyodum artik.

gebelik kursunda ogrendigim gibi duzenli nefes almaya calistim

ikinmami istediklerinde yine kursta ogrendigim gibi nefesimi tam alip

butun gucumle ikindim

ama ebe begenmedi:) bu ikinmak degil dedi! o zaman ikinmak denen eylemle tanistim:)

beynim patlayacak gibi oluyodu butun gucumle ic organlarimi asagiya dogru itercesine ikindim

biseyler basarmaya basladimki doktoru cagirdilar:)

sancinin gelmesiyle ikinmami soyluyorlardi bende can havliyle ikiniyodum

sonra doktor babamizida dogumhaneye aldi

ben once istemedim ama beni ikna etti hemen meltem hanimcim

iyikide girdi doguma

oyle guzel bir andiki yasadigimiz

evliligimiz boyut atladi sanki

canim benim...

ebenin talimatlariyla karnima bastirip bebegin cikmasina yardim etti

bi sicaklik hissettim

kafami kaldirip baktigimda mor kucuk bi insan doktorun ellerindeydi

nefes nefeseydim

gobek adi ne olacak dedi doktor

ben bagirdim

AYSE! AYSE! AYSE! AYSE!

:)

bir taraftan dikislerim atilirken

bir taraftan aglayan bebegimi izledim

sonra getirip yanagima yasladilar

hemen sustu yavrum

gercek bir mucizeydi yasadigimiz

artik anne baba ve cocuktan olusan cekirdek bir aileyiz:)